Het ontstaan van TSC

Zoals alle gemeenten, voor en na de oorlog, had ook Proven een voetbalploeg. Het kreeg de naam WHITE STAR. In de jaren 59-60 werd deze ploeg opgegeven. Het speelde dan in de blokweg, weide van brouwerij Bustraen met een handicap dat er een waterput achter het doel lag met alle gevolgen van dien. Enkele spelers gingen dan naar Krombeke gaan spelen. In de jaren 64-65 werd er terug wat voetbal gespeeld, maar dan in de Westhoek, waar enkele ploegen aangesloten waren. De zetel van de Westhoekvereniging was gevestigd in Reninge. Enkele ploegen waren dan Roesbrugge, Passendale, Reninge en vele ploegen die nu in vierde provinciale aantreden. Hier werd nu gespeeld in de weide van G. Buseyne in de Roesbruggestraat. Deze ploeg ontstond door Georges Buseyne, Jozef Verbrigghe, Albert, Frans en Guido Notredame en Joël Ryckeghem. Daar was in het begin maar één elftal. Er kwam dan een jeugdploeg en de laatste drie jaar een reservenelftal bij. Proven speelde hier kampioen met hun eerste ploeg en won de beker met de jeugd in het jaar 1974. Zo dacht men om naar de bond over te stappen.

Aangesloten bij de bond

Toen de fusie van de gemeenten eraan kwam, in 1976, besloot men om zeker naar de bond toe te stappen. Reden hiervan was dat er maar een club per 5000 inwoners mocht zijn. Daar Poperinge al twee clubs bezat en Abele en Reningelst ook bij de bond was aangesloten, zou dat niet meer kunnen. Bij navraag bleek dat de naam moest veranderd worden, daar de club White Star nog schulden bij de bond staan had. Dus werd de naam THREE STARS CLUB bedacht, kortweg TSC Proven. Ook dit had terug met de brouwerij te maken, daar was zeker de sponsor en eerste schepen van Proven de aanleiding van. Om bij de KBVB aangesloten te worden, werd het veld gedraineerd en vlak gestoken. Er moest ook een verkleedplaats op het veld komen, daar men niet over de straat mag gaan om zich te kleden. Zo werd er een cementplaten kot geplaatst dat met hout bekleed was. D Top draineerde het veld en Debrabander, die dan de baan aanlegde naar Watou, stak het terrein vlak.

Er werd een nieuw bestuur gekozen: voorzitter F Noterdame, secretaris J Verbrigghe, ondervoorzitter G Buseyne. A Verbrigghe werd de eerste trainer van TSC en er werd verlichting geplaatst op het terrein. Proven was van de kleine clubs de eerste die douches had met warm water, anders was het buiten met kommen koud water met af en toe een ijslaagje er op. Wij traden aan in vierde D met ploegen van Ieper en omliggende. Ook gingen wij met reserven van start. In het volgende jaar kwamen er juniores en knapen bij. In 1979- 80 moesten wij noodgedwongen naar de kustreeks gaan, de West-Vlaamse voetbalbond had dat beslist.

Ook de Provense jeugd voetbalt

Het jaar 82-83 was het jaar van de jeugd. Door wat geschillen was de jeugd een jaar stil gevallen en werd er opnieuw gestart met een jeugdwerking. Zo speelden wij dan met miniemen en knapen en scholieren. Dat het TSC niet slecht ging, bewijzen de eindronden die drie jaar na elkaar gespeeld werden in 83-84-85. Doch het bracht geen overgang op. Ondertussen kwam er in 81 een nieuwe secretaris: M. Kerckhof, deze gaf na een jaar de fakkel door aan Stef Ryon. Hij bleef er drie jaar en lijfde in 86 B. Aernout in. In dit jaar stopte voorzitter Noterdame en werd opgevolgd door A. Buseyne. Aan stad werd gevraagd om te mogen bijbouwen, daar het wat klein was met al deze ploegen. Er werd een eenmalige subsidie gegeven in 87. Alles werd afgebroken en terug geplaatst met stenen zoals op het plan getekend. In 90 kregen wij een toelage om een waterput te steken, daar M. Verbrigghe, die de koten proper maakte, nogal veel water verbruikte.

Daar wij met zoveel spelers waren en een tweede reservenploeg begon, moest er een terrein bij komen. De voorzitter gaf ons een veld bij in 89. Dit werd gebruikt voor de trainingen. Daar men dacht dat de verlichting niet voldeed, werden er in 98 grote lichtmasten geplaatst met andere lichten. Dus was er een veld door de stad gehuurd en een van de voorzitter. Na verloop van een vijftal jaar huurde de stad ook het tweede veld, om in 2002 ook dit tweede veld aan te kopen. In 2005 was het BPA plan van Brussel goedgekeurd.

2001 Het jaar van de waarheid

TSC Proven speelde kampioen onder leiding van M. Delefortrie. Doch het was van korte duur. Er vertrokken enkele spelers uit de eerste ploeg, deels werk en huiselijke verplichtingen, waardoor aanpassingen moesten gedaan worden. Wat jammer. Om al onze ploegen te kunnen huisvesten, er zijn intussen al vier jaar twee preminiemen-ploegen en twee duiveltjes-ploegen bijgekomen, hebben wij van stad Poperinge de toelating om de kleedkamers te verdubbelen, dus gaan wij wederom bouwen. Ondertussen weten we wat de Beste Plek van Proven is... De club telt nu tien ploegen met 210 leden. Die komen van de omliggende dorpen, zoals Watou, Roesbrugge-Haringe, Beveren, Stavele, Leisele, Krombeke en zelfs Poperinge. In juni 2008 werd ons bestuur verruimd met een 4 tal personen en tevens een nieuwe voorzitter, Dhr Desmet Stefaan. We tellen nu 15 personen in ons bestuur waarbij iedereen zijn steentje bijdraagt tot het welslagen van onze club.

In september 2008 was de volledige accommodatie een feit. We konden het seizoen 2008-2009 starten in een volledige nieuw sportcomplex annex kantine.

Opnieuw in derde

Mei 2009 werd er in aanwezigheid van de Dhr. Dejaeghere Christophe, Burgemeester van Poperinge, Mevr. Lahaye Sabien nationaal volksvertegenwoordiger, Gedeputeerde Durnez Jan en Schepen van sport Vanlerberghe Jurgen, en vele andere mandatarissen ons multifunctioneel sportcomplex feestelijk geopend.

Blijkbaar had TSC PROVEN dit nodig om terug naar 3de provinciale te promoveren , ditmaal na het behalen van de eindronde en deze overduidelijk te winnen. Wat niemand luidop zei maar toch heimelijk aan dacht werd op het einde van het seizoen bewaarheid. Proven ging via de eindronde terug naar derde. TSC PROVEN haalde in dit eerste jaar een mooie 6de plaats. Van een geslaagd debuut gesproken. Aan TSC PROVEN om te bevestigen. Dat gebeurde het daaropvolgende seizoen nog met een 9de plaats, maar het seizoen 2010-2011 werd de degradatie naar 4de maar net vermeden door de barrageduels tegen Gistel en Moorsele winnend af te sluiten.

Recent

In 2011-2012 haalde TSC de eindronde. Daarin werd de finale gespeeld. SK Westrozebeke bleek net te sterk en TSC bleef in 3° achter. 2012-2013 ging wat stroever en TSC eindigde onderaan met slechts 38 punten. De seizoenen 2013-2014 en 2014-2015 leverden dan weer meer succes op. De seizoenen met trainer Patrick Verheule aan het roer telde TSC respectievelijk 54 en zelfs 64 punten op. in 2015 scoorden we een doelpunt te weinig in de rechtstreekse confrontatie met Komen en zo misten we op een haar de promotie.